Выбар

x_debbaddb

Наша дзяцінства , настаўнікі , школа !

Спачатку мы маленькія безаба
ронныя дзеці, бацькі вучылі нас ўсім, што ўмеюць самі : гаварыць , пісаць , лічыць і нават завязваць шнуркі.

Гэта наша дзяцінства і менавіта ў ім мы не ведалі ніякіх клопатаў.

І вось невялікі крок у самастойнае жыццё пачынаецца ўжо са школы.

Першы клас - гэта самая вялікая падзея ў жыцці кожнага дзіцяці і аднаго з бацькоў .

Мамы замітусіліся , у пошуках партфеля , школьнай формы і канцтавараў. А таты, між тым , спрабуюць сабрацца з духам , што яго , зусім нядаўні двухгадовы малы , ужо пайшоў у першы клас.

Першая лінейка , знаёмства з аднакласнікамі , настаўнікамі і школьным жыццём - усё гэта вельмі важна як для дзіцяці, так і для бацькоў.

Бо менавіта бацькі , пачынаюць задумвацца аб яго будучыні.

Ужо ў другім класе настаўнікі могуць заўважыць у сваім вучне нейкі талент.

І вось тут , у бацькоў ўзнікае пытанне: « А што ж яму будзе цікава ? Можа яго аддаць у музычную або мастацкую школу , ці ён хоча займацца танцамі ? »

Дзіцяці хочацца тварыць і ў яго на шляху становіцца складаны выбар -які від творчасці яму абраць.

І ён усё ж такі выбірае музыку.

Зараз трэба выбраць, якому інструменту прысвяціць сваё жыццё.

Але, які інструмент ён ці яна б не абралі-ў нашай школе выдатныя педагогі і высокі ўзровень падрыхтоўцы да паступлення ў каледж і кансерваторыю.

Ужо з другога класа, дзяцей прывучаюць да самастойнасці, таму што менавіта тут, вялікая частка іх жыве без бацькоў.

Вядома, ім вельмі цяжка спачатку прывыкнуць, але калі на трэцім курсе перад імі адкрываецца дзверы ў больш дарослае жыццё - на вочы наварочваюцца слёзы.

За ўсе гады навучання ў гэтай школе яны могуць шмат чаму навучыцца, адкрыць у сабе нейкі талент і раскрывацца на сцэне.

Мне здаецца, што ў гэтай невялікай працы, мне не хопіць старонак, каб апісаць усё тое незвычайнае жыццё ў школе і каледжы, дзе я зараз знаходжуся.

Дзякуй ад душы ўсим педагогам, якія з намі працуюць, якія церпяць усе нашы недахопы і вучаць быць смялей ў той, ці іншай сферы нашага творчасці.

Яна Левкович

Отрицательный голосПоложительный голос (+1 рейтинг, 3 голосов)
Loading ... Loading ...
Опубликовано 25 Окт 2013 в 12:40.
В рубриках: Колонка журналиста.
Вы можете следить за ответами к этой записи через RSS 2.0.
Вы можете оставить свой отзыв, пинг пока закрыт.

Распечатать запись Распечатать запись

RSS комментарии этой статьи

Комментарии»

Комментариев нет.

Имя (обязательно)
E-mail (обязательно - не публикуется)
Ваш комментарий (уменьшить поле | увеличить поле)
Вы можете использовать <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong> в своём комментарии.
*

Ссылки на эту запись

Архив

Свежие записи

Блоги

Диалоги

Петька пылил ногами. Теплая земля согревала босые ступни. Мелкие камни забивались между пальцев. Покусывал тонкий золотистый стебель пшеничного колоса.  В потной ладони сжимал очищенные зерна.
Солнце припекало макушку.

Тропа ...

15 Фев 2015 | Ваш отзыв | Далее

Ищу «прынца»

Ищу прынца
У меня есть подруга. Назовём её Марина. Красотка она редкая: стройная кареглазая брюнетка с длинными вьющимися волосами и белой ...

08 Фев 2015 | Ваш отзыв | Далее